Verward gedrag heeft niet altijd te maken met psychiatrische problematiek; er kan ook sprake zijn van een niet-zichtbare beperking als een niet-aangeboren hersenletsel (NAH), autisme (ASS) of een lichte verstandelijke beperking (LVB). Helaas worden deze beperkingen niet altijd herkend en worden deze mensen mede hierdoor niet op de juiste manier begeleid, waardoor crisissituaties bij verward gedrag nog verder kunnen escaleren.
Mensen met een niet-zichtbare verstandelijke beperking vertonen vaker dan anderen verward gedrag. Zo levert MEE in heel het land honderden crisisdiensten per jaar voor haar cliënten, die in escalerende situaties terechtkomen. Ongeveer 60% van hen heeft een lichte verstandelijke beperking, 10 tot 15% een vorm van autisme en even zoveel een niet-aangeboren hersenletsel. Dit zijn beperkingen die niet direct zichtbaar zijn, maar wel om een specifieke aanpak vragen. Ook kan de niet-zichtbare beperking en het daaruit voortkomend gedrag onterecht als verward worden aangezien. Kennis over niet-zichtbare beperkingen is daarom noodzakelijk voor een adequate aanpak van personen die verward gedrag vertonen, en daarmee escalatie te voorkomen.
Tools voor adequate aanpak combinatie verward gedrag en beperking
MEE NL heeft – samen met regionale en landelijke samenwerkingspartners – een aantal tools opgezet voor professionals, die beroepshalve te maken hebben met mensen die verward gedrag vertonen. Het gaat hierbij om tools die op een laagdrempelige manier de kennis en vaardigheden vergroot voor het omgaan met mensen met een niet-zichtbare beperking, die verward gedrag vertonen. Daarnaast heeft MEE NL een handreiking met checklist opgesteld voor lokale en regionale betrokkenen, zoals (openbare) geestelijke gezondheidszorg, de veiligheidsketen (politie, justitie, reclassering, handhaving) en zorg- en welzijnsorganisaties.
Position Paper ‘Niet-zichtbare beperkingen en verward gedrag’ (pdf)